Wohlfeiler Erwin

Erwin Wohlfeiler – Harry Wolus (1908 Cieszyn – 1973? Wrocław) – saksofonista, klarnecista, trębacz, kompozytor i dyrygent. Jego brat, Eryk Wohlfeiler (sax, tb) grał m.in. w orkiestrze Henryka Golda.

Na początku lat 30., w Berlinie, związał się z zespołem Ady’ego Rosnera. W 1934 roku, po dojściu Hitlera do władzy, przeniósł się z tą orkiestra do Polski, koncertując w Ciechocinku, Krakowie, Łodzi, Warszawie i Zakopanem. Niedługo przed wybuchem wojny trafił do orkiestry Edmunda Goldbergera (p), a gdy już wojna wybychła, wyjechał do Białegostoku i Lwowa, gdzie grywał z Ady Rosnerem i następnie z Białoruską Państwową Orkiestrą Jazzową występującą wtedy na terenie całego Związku Sowieckiego.

Pod koniec wojny przeniósł się do Moskwy, a w 1946 roku zamieszkał we Wrocławiu. Nieco później prowadził niezidentyfikowaną orkiestrę w Katowicach, a następnie dyrygował orkiestrami: Teatru Polskiego, Teatru Młodego Widza i Teatru Żydowskiego we Wrocławiu.

W międzyczasie, na początku lat 50., grał również w sopockim Grand Hotelu, ale w jaki to był zespół póki co nie wiadomo. Komponował utwory w bardzo różnych stylach – m.in. „Partyturę na orkiestrę jazzową”.

Na podstawie książki „Był Jazz” Krzysztofa Karpińskiego.