SEASIDE DIXIELAND JAZZ BAND

SEASIDE DIXIELAND JAZZ BAND – klasyczny zespół dixielandowy, który publicznie zadebiutował 8 marca 1980 roku w klubie Bąbelki na Przymorzu (Gdańsk, ul. Obr. Wybrzeża 2). Symptomatyczne, że w tym samym dniu, z tym że 22 lata wcześniej, odbył się pierwszy koncert legendarnej formacji Flamingo (1958).

Seaside Dixieland Jazz Band  powstał w grudniu 1979 roku z inicjatywy puzonisty Stanisława Sucheckiego. W jego pierwszym składzie grali: Bogdan Wysocki (tp); Emila Kowalski (cl); Stanisław Danielewicz (p); Henryk Szaffera (bj); Zbigniew Szymaniak (bg) i Marian Ząbek (dr). Wiosną 1981 roku, już bez Danielewicza, wystartowali w XV konkursie Złotej Tarki (Old Jazz Meeting) w warszawskiej Stodole, gdzie zdobyli drugą nagrodę, a Emil Kowalski został wyróżniony jako solista. W międzyczasie zostali rezydentami klubu MCK Kaponiera w Gdańsku, gdzie grali regularnie do końca dekady, występując po drodze w Finlandii i Niemczech Zachodnich.

Skład zespołu był stabilny, ale gdy jego członkowie wyjeżdżali na zagraniczne kontrakty, pojawiali się w nim nowi muzycy. Najpierw, na stałe, związał się z nimi wokalista, Krzysztof Żybort, który później grał również na banjo. Emila Kowalskiego zastępował czasowo Jerzy Detko (cl), a największa rotacja dotyczyła trębaczy – Janusz Jamróz, Zbigniew Radwański, Ryszard Ratajczak i Zenon Żelazny.

W 1985 roku, ze względów zdrowotnych, zespół opuścił Marek Ząbek (zmarł w rok później), a jego miejsce zajął Janusz Skulski. W tym to składzie – E. Kowalski, J. Jamróz, H. Szaffera, Z. Szymaniak, J. Skulski, K. Żybort i Daniel Dawidzionek – powtórnie wystartowali w konkursie Złotej Tarki, ale tym razem nagród nie zdobyli. W pięć lat później reformy gospodarczo-ustrojowe zmusiły muzyków do rozwiązania zespołu.