Rykaczewski Edward

Edward Rykaczewski (1941 Gdynia) – klarnecista, puzonista, saksofonista, kompozytor i multiinstrumentalista. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej  w Sopocie – dyplom z wyróżnieniem. Profesjonalną karierę rozpoczął z Orkiestrze Rafała Kidonia (1956), a następnie grał z Big Bandem Jana Tomaszewskiego (trasa z Paulem Anką) i Big Bandem Marynarki Wojennej, a także zespołami: Flamingo, Tralabomba Jazz Band, Dixieland Sextet.

W 1959 roku założył własny zespół Swingtet, który działał do 1964 roku. Później uruchomił autorski Kwartet, który przetrwał nieledwie kilka miesięcy (1965). W międzyczasie grywał też w formacji Jazz Players, pianisty Wiesława Skuby. Później związał się z Kwartetem Warszawskim Bogdana Kezika i współpracował z Jaremą Stępowskim, po czym wraz z małżonką Nadią Rika (Ryka) prowadził zespoły: Never Quartet i Nadia Rika & Les Bohemes. W 1969 roku wyjechał na stałe do Norwegii, po czym osiadł Niemczech, gdzie wypracował sobie znaczącą pozycję w środowisku jazzowym Hamburga. Pracował wtedy m.in. z cenionym tam big-bandem Franka Valdora.

W pierwszej dekadzie obecnego wieku powrócił do Gdyni i odbudował  kontakty z tutejszym środowiskiem jazzowym. Wystąpił m.in. na festiwalu 44. Old Jazz Meeting – Złota Tarka w Iławie (2014), z Krystyna Durys, która zdobyła wtedy główną nagrodę. Aktualnie grywa sporadycznie m.in. z Leszkiem Dranickim, Piotrem Nadolskim.