OAZA – Gdynia

OAZA (Gdynia, ul. Sędzickiego 13 – ul. Świętojańska 30 – ul. Abrahama 11) – jeden z najbardziej „mobilnych” lokali rozrywkowych tego miasta, który kilkakrotnie zmieniał adres, co zapewne wiązało się ze mianami właścicielskimi. Pierwotnie, od ok. 1932 roku, lokal ów mieścił się w Hotelu Kaszubskim u podnóża Kamiennej Góry (ul. Sędzickiego 13). Później przeniesiony został na ul. Świętojańską 30, gdzie wcześniej funkcjonowała cukiernia z dancingiem „Cafe Lux” (12.1937), a po wojnie na ul. Abrahama 11. Wcześniej w tym samym miejscu funkcjonowała restauracja z dancingiem pn. „Adria”, której w roku 1956 przywrócono historyczną nazwę „Oaza”. Ciekawostką jest fakt, że na początku lat 60., przy ul. Portowej 6, uruchomiono typowo lokal portowy noszący również nazwę „Oaza”, ale z tymi poprzednimi nie miał nic wspólnego. Był on był punktem obserwacyjnym dla służb kontrolujących zarówno cudzoziemców, jak i miejscowy półświatek. Działał on kilkadziesiąt lat i nie przetrwał okresy przemian ustrojowych. Dzisiaj mieści się tam „Klinika Imagine” specjalizująca się w medycynie estetycznej.

Na początku istnienia lokalu o nazwie „Oaza” (1932) rezydowała tam orkiestra pod batutą p. Pilcha (imienia nie udało się ustalić), natomiast już przy ul. Świętojańskiej grywał zespół warszawskiego multiinstrumentalisty Tadeusza Dziubasa Kwiecińskiego oraz kapelmistrza, Hipolita Zasadzkiego (1937). Nazwisko, a raczej imię tego drugiego band-lidera jest o tyle intrygujące, że nie udało się zidentyfikować kariery Hipolita, za to w annałach polskiego jazzu występuje saksofonista Józef Zasadzki, który prowadził zespoły w stylu Tommy Dorsey’a i Benny Goodmana – nie wykluczone, że taka zmiana była zabiegiem marketingowym. Wynika z nich, że Józef Zasadzki był niezłym improwizatorem, który współpracował m.in. z zespołami: Leona Pommersa (Pocket Jazz), Tadeusza Kwiecińskiego i Big-Bandem Wileńskiej Rozgłośni Radiowej.