Misiek Ryszard Gwalbert

Ryszard Gwalbert Misiek – Waldek Misiek (1947 Legnica – 2010 Wrocław) – saksofonista, kompozytor poszukujący na pograniczu muzyki i teatru. Twórca tzw. opery instrumentalnej. Jedna z najbardziej barwnych postaci wrocławskiego środowiska jazzowego. Założyciel i kapellmeister: Wrocławskiej Grupy Awangardy Instrumentalnej Freedom, którą później przemianował na Teatr Instrumentalny Freedom (1969-74); (Polskiego) Teatru Instrumentalnego (1975-87) oraz R. G. Misiek Quartet i Misiek Rap Machine (1996). Studiował na Politechnice Wrocławskiej (mechanika), Uniwersytecie Wrocławskim (filozofia) oraz w latach 1972-73 w Hochschule für Music und darstellende Kunst (KUG) w Grazu. Kilkukrotnie występował na festiwalu Jazz nad Odrą (1971-71, 1975-76, 1979 i 2009), gdzie zdobył: I nagroda za kompozycje: Defloracja (1970) i Amfreegonia (1971); II nagroda w kategorii solistów-instrumentalistów (1971) oraz druga (1970) i pierwsza (1971) w kategorii jazzu nowoczesnego dla zespołu Freedom. Występował też w większości krajów Europy Zachodniej a także na: Jazz Jamboree (1970) oraz na Festiwalach Muzyki Współczesnej we Wrocławiu i Warszawskiej Jesieni (1978). Był stypendystą im. K. Komedy (1974) oraz Ministerstwa Kultury i Sztuki (1979-80).

Prowadząc Teatr Instrumentalny wystawił premiery sztuk: Duch nie zstąpi bez pieśni (1975), Preludia portretowe (1976), Muzyka dnia i Sonata widm (1978) we Wrocławiu ; Szkice Polskie (1981) w Hamburgu, Kilonii i Schersbergu oraz Proces (1982), Taniec lokatora (1983), Wejście gladiatorów (1985) oraz Misiek i bobasy z muzycznej klasy (1986) w Gdyni.

W latach 1990-93 prowadził Klasę Teatru Instrumentalnego na McGill University w Montrealu, gdzie zrealizował spektakle: The Impossible Concert – Practice patterns for musitors (1990), Cage i In Search of Dead Music (1991).

Po powrocie do kraju, grywał swingowe standardy we wrocławskich klubach (Queen, Rura), a także komponował muzykę do projektów multimedialnych i plenerowych happeningów (m.in. Multiwizje, Muzyka na Twoje wyznanie, Sztuka zjawiskowa) oraz wystaw plastycznych organizowanych m.in. w Niemczech i Republice Czeskiej.

Pod koniec życia planował nagranie nowej, autorskiej płyty z młodymi muzykami, ale nie zdołał zrealizować tego projektu. Dużo wcześniej zagrał na płytach zespołu Nurt (1994 i 2013) oraz Orkiestry Tadeusza Nesterowicza (1995).