Mazzoll

Mazzoll Jerzy Mazolewski (1968 Gdańsk) – klarnecista i kompozytor. Starszy brat Wojciecha Mazolewskiego, zafascynowany jest muzyką improwizowaną i arytmiczną, związany z trójmiejskim i bydgoskim środowiskiem twórców awangardowych. Jeden z inicjatorów „rewolucji yassowej”, po czym jednak odciął się od tego nurtu.

 

Naukę gry na klarnecie rozpoczął w wieku 8 lat. Niedługo potem zaczął grać z zespołach punkowych, a następnie alternatywnych i yassowych. Na początku lat 90. wypracował oryginalny sposób muzycznej notacji, w którym zamiast nut występują różne symbole i diagramy. Pod koniec tej dekady związał się z bydgoskim klubem Mózg, gdzie realizując niezliczoną ilość autorskich projektów – Arthythmic Perfection, Mazzoll & Arthythmic Memory, Mazzoll & Diffusion Ensemble, Mazzoll & LooDzisco, Niebieski Lotnik, Projekt M1, The Prozelits oraz Jezzus. Wcześniej, w 1988 roku, związał się z pierwszym składem formacji Miłość (m.in. Tymon Tymański i Mikołaj Trzaska), a w międzyczasie grał niemal z wszystkimi muzykami yassowymi i nie tylko, tworząc z nimi zespoły efemerydy – Azure Excess, Knuth/Mazzoll, Kazik & Mazzoll, Kury, Mazzoll Bow Trio, Mazzboxx, Mazzmelancolié, MazzSacre, NRD, Perplex, Pieces of Brain, Świetlicki & Mazzoll, Yass Big Band i kilka innych. Współpracował z: Derekiem Bailey’em, Django Batesem, Peterem Brötzmannem, Jonem Dobie, Joanną Dudą, Alfredem Harthem, Peterem Kowaldem, Vytautasem Labutisem, Nielsem Landgrenem, Jeffrey’em Morganem, Tony’m Oxley’em, Olgą Szwajgier, Tomaszem Stańko, Olo Walickim, a także plastykami – Felix Droese, Jenny Holzer, Robert Knuth, Harald Naegeli. Obecnie współpracuje z Igorem Boxx (Skalpel), Emiterem (Ewa Braun) i Tomaszem Lipińskim (Lipali). Występował na wielu festiwalach w kraju i poza jego granicami – m.in. Company Week, Jazz Baltica, Warsaw Summer Jazz Days, Wilde Töne. Jest też festiwali Art Depot, Yass-no oraz Arhythmic Perfection Plan w Szczecinie.

Poza tym tworzy instalacje multimedialne i jest autorem awangardowych filmów. Na tej niwie, w latach 90., związał się z warszawską multimedialną galerią Delikatesy-Avantgarde, uznaną za najciekawsze tego typu miejsce w Polsce (1994). Pisze też muzykę do filmów eksperymentalnych i instalacji multimedialnych (Bolero, Point City, Midnight Shakespeare). Ma również na koncie muzykę do pełnometrażowego filmu fabularnego „Jutro będzie niebo” Jarosława Marszewskiego (2001) i telewizyjnego dokumentu „Słowa jak ściany” Joanny Cichockiej-Guli (2007).

Jerzy Mazzoll jest stypendystą i laureatem Nagrody Miasta Gdańska (2001).

 

dyskografia:

Callig God – Niebieski Lotnik ft. Olo Walicki (1989); Kaźń Boża – Niebieski Lotnik ft. Olo Walicki i Jacek Olter (1992); Dźwiętnaście – Yeshe Mazzoll (1993); A – Mazzoll & Arhythmic Perfection (1994); Perplex – Mazzoll / Costa / Holker prod. Tony Oxley (1995); Out Out To Lunch – Mazzoll & Arhythmic Perfection (1996);‎ Rozmowy S Catem – Mazzoll / Kazik & Arhythmic Perfection (1997); Cynober Manifest – Mazzoll / Knuth & Arhythmic Memory (1997); Sceny z użycia – Mazzoll & Arhythmic Perfection (1998); Azure Excess – Mazzoll / Knuth & Diffusion Exsemble (1999); One – Single 3 – Mazzoll ft. Dawid Kosiarkiewicz (2000); Love Suprise – Niebieski Lotnik ft. Tomasz Gwiciński (2000); M1 – Mazzoll (2000); Man Und Cios – Prawatt & Mazzoll (2005); Responsio Mortifera – Mazzoll Story By Emiter (2011); Pan Bóg – Mazzoll & Marcin Świetlicki (2012); Jeden Dźwięk i Pan Bóg – Mazzoll (2012); Minimalover – Mazzoll – Janicki & Janicki (2012); Live In Cracow – Responsio Mortifera – Mazzoll ft. Emiter (2012); Rite Of Spring Variations – Mazzoll ft. Tomasz Sroczyński (2013); Mazzmelancolié – Mazzoll ft. Tomasz Sroczyński (2015); Teruah – Hati & Mazzoll – Rafał Iwański, Rafał Kołacki (2017); Melodnie – Mazzoll & Jerzy Przeździecki (2018); Four Sure – Roscoe Mitchell, Mazzoll, Sławek Janicki, Qba Janicki (2020); MazzBoxx – Mazzoll & Igor Boxx (2021); Być – Jerzy Mazzoll (2022) oraz jako side-man: Hocki-Klocki – Hocki-Klocki (1988); Niesłychana historia – Kury (1996); Dwanaście groszy – Kazik (1997); P.O.L.O.V.I.R.U.S – Kury (1998); Sport i religia – NRD (1998)