Lipowicz Franciszek

Lipowicz Franciszek (1932 Poznań – 2008 Szczecin) – jeden z głównych animatorów życia jazzowego na Wybrzeżu. Absolwent Politechniki Gdańskiej (Wydział Łączności). Wychowywał się w Wolnym Mieście Gdańsk, po wojnie mieszkał w Gdańsku, potem przeniósł się do Szczecina, a następnie do Berlina Zachodniego. Należał do Pokolenia Kataryniarzy i utrzymywał bliski kontakt z trójmiejską bohemą artystyczną, przyjaźniąc się m.in. z aktorami Teatrzyku Bim Bom. W marcu 1955 roku, w Klubie Pracowników Kultury „Rudy Kot”, wespół z Józefem Balcerakiem i inż. Janem Sitkowskim uruchomił, cieszący się ogromną popularnością, cykl publicznych audycji jazzowych noszący nazwę Klub Muzyki Mechanicznej, który niebawem przekształcony został w Gdański Jazz Club – wcześniej takie prelekcje prowadził w gdańskim Klubie Dziennikarzy. W lutym 1956 roku w tym samym składzie wydał jednodniówkę „Jazz”, która wkrótce przekształcona została w pierwszy w tej części Europy miesięcznik poświęcony muzyce jazzowej – przez jakiś czas pełnił tam funkcję sekretarza redakcji. Pisał w nim reportaże, recenzje, a także publikował tłumaczenia tekstów Joachima Ernsta Berendta. Czynnie uczestniczył w organizacji dwóch pierwszych sopockich festiwali jazzowych (1956-57). W 1959 roku wspólnie poetą inż. Bolesławem Facem opublikował na łamach fachowego pisma „Schlagzeug” obszerny artykuł pt. Jazz In Poland. Zmarł w wyniku ran odniesionych w wypadku.