Bogdanowicz Leszek
Leszek Bogdanowicz – Bogdan Leszek Grzyb – Rob Roy (1934 Czarnków – 1984 Warszawa) –kompozytor, aranżer i dyrygent. Debiutował jako gitarzysta w Modern Jazz Sextet, z którym wystąpił na II Festiwalu Muzyki Jazzowej w Sopocie (1957). W roku 1959 z inicjatywy Franciszka Walickiego zorganizował formację Rhythm & Blues, uznawaną za pierwszy w Polsce zespół rock’n’rollowy. Był jego kierownikiem muzycznym. Grupa debiutowała 24 marca 1959 roku w gdańskim klubie Rudy Kot, a przestała istnieć w wyniku urzędowych szykan. Niedługo potem założył zespół The Twisters. W 1963 roku przeprowadził się do Warszawy, gdzie nawiązał współpracę z Orkiestrą Polskiego Radia Studio M-2 pod dyrekcją Bogusława Klimczuka. Pracował tam jako aranżer i kompozytor.
Pisał muzykę do tekstów m.in: Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego, Jonasza Kofty, Janusza Kondratowicza, Andrzeja Bianusza, Jerzego Ficowski, Witolda Patuszyńskiego, Tadeusza Urgacza i wielu innych. Jego piosenki śpiewali: Stan Borys, Michaj Burano, Anna German, Irena Jarocka, Halina Kunicka, Jerzy Połomski, Sława Przybylska, Maryla Rodowicz, Irena Santor, Zdzisława Sośnicka, Violetta Villa oraz Holender, Albert West. Jako dyrygent współpracował z wieloma orkiestrami, zarówno w kraju – m.in. Orkiestra Polskich Nagrań (Bob Roy), jak i zagranicą (Orkiestra Teatru Champs-Elysée w Paryżu). Wielokrotnie był kierownikiem muzycznym Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, a także szefem artystycznym zespołu wokalnego Partita.
W latach 1964 i 1965 otrzymał nagrody za aranżację na Festiwalu w Opolu, w latach 1971 (Może już jutro) i 1972 (Nie ma drogi dalekiej) nagrody za kompozycje na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Popularnej w Tokio, a w 1976 Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Piosenki w Paryżu. Poza tym w uhonorowany został tytułem Aranżera Roku (1969), a w cztery lata później jego utwór „Ostatnie tango naszej miłości” uznany został za Piosenkę Roku.
fot. Marek Karewicz karykatura: Julian Żebrowski
