Bieżan Andrzej

Bieżan Andrzej (1945 Warszawa – 1983 Poznań) – pianista, kompozytor, teoretyk sztuki, performer, konstruktor instrumentów – jeden z koryfeuszy muzyki intuicyjnej. Syn wybitnego akordeonisty i kompozytora, Włodzimierza Bieżana (1918-1998). Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (Piotr Perkowski). Studiował również w Krakowie (Bogusław Schaeffer). Był dyrektorem artystycznym Teatru Lalki i Aktora w Poznaniu (1982-82), gdzie wystawił operę semantyczną „Św. Franciszek i wilk z Gubbio”.

 

Był entuzjastą muzycznej kreacji z udziałem publiczności i to najchętniej przy współpracując z artystami innych dziedzin sztuki, ale też tworzył w domowym zaciszu. Uczestniczył w licznych happeningach plastycznych, literackich i teatralnych oraz projektach awangardowych – „Material Service Corporation”, „Grupa w Składzie” (m.in. Milo Kurtis), „Grupa Muzyki Intuicyjnej”, „Cytula Tyfun da Bamba Orkiester” i „Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej” (m.in. Krzysztof Knittel i Tadeusz Sudnik). Współtworzył też formacje uprawiające free jazz w szeroko rozumianej formula – „Sesja ’72-‘76” (m.in. Andrzej Przybielski, Helmut Nadolski, Władysław Jagiełło); „Super Grupa Bez Fałszywej Skromności” (m.in. A. Przybielski, H. Nadolski, Wojciech Czajkowski, Janusz Trzciński, Zbigniew Wegehaupt), z którymi występował zarówno w festiwalach „Jazz Jamboree”, „Warszawskiej Jesieni”, jak i  „Inventionen Festival” w Berlinie Zachodnim. Nagrywał w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie. W 1976 roku wespół z Helmutem Nadolskim i Czesławem Adamowiczem prowadził warsztaty kompozytorskie dla młodych adeptów awangardy. Tworzył muzykę do spektakli teatralnych – „Treny i Baśń o pięknej Parysadzie” (1979); „Samuel Zborowski” (1978); „Upiory” (1973); „Noce i dnie” (1971) – widowisk telewizyjnych – „A chruśniak malinowy trwa …” (1977) – oraz filmu – „Rekolekcje” (1977). W 1978 roku podczas IV Konfrontacji Teatralnych w Opolu otrzymał główną nagrodę za muzykę do spektaklu „Samuel Zborowski” (Teatr Wybrzeże), a w 1979 roku podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu, II nagrodę do sztuki „Baśń o pięknej Parysadzie” (Teatr Lalek w Olsztynie). W 2021 roku ukazała się książka Bolka Błaszczyka pt. „Intucja Wolności – Andrzej Bieżan”.

dyskografia: 

Polygamy (2013); Miecz Archanioła (1984); Treny (1979) – Andrzej Bieżan; Jubileuszowa Orkiestra Helmuta Nadolskiego (1984) i Four Dialogues With Conscience – Iga Cembrzyńska i Sesja ’72 (1972). Album „Miecz Archanioła” wydany został w nakładzie 200 egzemplarzy (Alma Art), którego przestrzenna okładka wystawiana była m.in. na: Vinyl, Records and Covers by Artists w Neues Museum Weserburg w Bremie (2005), MACBA w Barcelonie (2006), Serralves Foundation w Porto (2007), La Maison Rouge w Paryżu (2008) oraz w Moskwie (2010). Umieszczono ją również w słynnym Broken Music Catalog.