Topolski Krzysztof – Arszyn

Krzysztof Topolski – Arszyn (1973, Kalinowo) – perkusista, autor projektów z dziedziny muzyki i sztuki dźwięku, tworzący też instalacje dźwiękowe. Zajmuje się field recordingiem, akustyczną ekologią i krajobrazem akustycznym. Tworzy w kręgu współczesnej muzyki improwizowanej, ilustracyjnej, elektroakustycznej oraz komputerowej. Prowadzi też warsztaty akustycznej ekologii, ale nie tylko.

 

Jako artysta dźwiękowy i edukator współpracował z instytucjami kultury w Polsce, Europie i USA – m.in. Galeria Sztuki Zachęta w Warszawie oraz Muzeach: Narodowe w Krakowie, Muzeum Emigracji w Gdyni, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu oraz Studio Eksperymentalne Polskiego Radia w Warszawie i Studio Muzyki Elektronicznej WDR w Kolonii oraz AC Institute w Nowym Yorku. Zrealizował m.in. cykl transmisji dźwięków morza “Fale/Waves”. Brał też udział w projekcie Radio Total.

 

Był stypendystą m.in. MuseumsQuartier w Wiedniu, Fundacji Wyszehradzkiej w Pradze (Galeria Skolska 28), Fundacji ArtsLink w Nowym Jorku (Ohio State University School of Music) oraz MKiDN i miasta Gdańsk. Rezydował i tworzył w Ośrodku Muzyki Elektroakustycznej EMS w Sztokholmie, Skalar Center for Sound Art & Experimental Music w Seyðisfjörður (Islandia) i Fundacji W788 w Kozielcu.

 

Grał w zespołach: Night Come, Red Rooster, Dzieci Kapitana Klossa, Ludzie, Kobiety, Emiter-Arszyn, Arszyn-Duda, Radar, Arszyn-Gadecki, Wolność, Woda-Ziemia, Korzuchy, Synchrotrony, a obecnie Dead Vistula. Występuje również solo jako Krzysztof Topolski lub Arszyn

 

dyskografia: Arszyn – Ultrasono (2022), Oddech i BOP (2021), „b” (2012), Lullaby, Emogrant, Fon (2008), Plants, Fruits & Flowers (2005), Initas Multiplex (2004), Z Werszków pierwszy (2002), Arszyn (2001); Arszyn-Kołacki – 13 (2020); Arszyn-Gadecki – Choroby pszczół (2018); Arszyn-Duda: (ADPC& Paper Cuts) – There Is No Conclusion (2016), Automata (2015), SĘ (2010); Columbus meets Arszyn – Dead Sailor (2009); Krzysztof Topolski – Ultrasono (2022); Presence (2014); Topolski-Blažiček – United (2014); Topolski-Szwelnik – Polymer (2012) oraz Dead Vistula – Penumbra (2023); Emiter-Arszyn-Gadomski – 29/20.11.06 (2007); Korzuchy – Konserwatyzm jutra (2020); Krzysztof Krauze – Spatial Music (2012); Orkiestra – Orchestra (2012); Radar – Plaża Zachodnia (2016); Sonda – AudioTong (2012); Synchrotrony – Synchrotony (2019); Woda-Ziemia (2022), Woda (2017); konkretourist (2009); Wolność – Outlines (2018); Wolność (2016).

 

http://krzysztoftopolski.wordpress.com

https://soundcloud.com/arszyn

https://www.facebook.com/krzysztof.topolski.391/