ALIKWOTY – Studencki Jazz Club
ALIKWOTY – Studencki Jazz Club „Hot Club Alikwoty” – akademickie stowarzyszenie jazzowe, który powstało w listopadzie 1958 roku. Pierwotnie jego siedzibą był KSW „Żak”, a po reaktywacji (1964) funkcjonował pod adresem Domu Studenckim Politechniki Gdańskiej (ul. Wyspiańskiego 9) – DS 16, obecnie DS 6.
Hot Club Alikwoty powstały w wyniku napięć jakie pojawiły się między różniącymi się wiekiem sympatykami jazzu powiązanymi z Gdańskim Jazz Clubem (GJC), który działał w klubie „Rudy Kot”. W spotkaniu założycielskim, które odbyło się w Żaku, uczestniczyły 63 osoby, a wśród nich m.in.: Jerzy Derfel, Janusz Hajdun, Stefan Kearney, Maciej Kossowski, Włodzimierz Nahorny, Janusz Nalaskowski, Helmut i Piotr Nadolscy, Eugeniusz Pudelewicz, Henryk Pietrewicz, Ryszard Podgórski, Edward Rykaczewski, Jan Tomaszewski, Lucjan Woźniak – spora część to byli jeszcze nastolatkowie. W wyniku głosowania, wybrany został Zarząd – Wiesław Wróbel (prezes), Tadeusz Rogowicz (sekretarz), Tadeusz Kalinowski (skarbnik) oraz Alik Pietniun (Aleksander Pietroń) i Krystyna Suszko.
Zarząd szybko doszedł do porozumienia z kierownictwem KSW „Żak”, dzięki czemu, raz w tygodniu organizowano tam jazzowe koncerty połączone z całonocnymi jam-sessions, prelekcje na temat jazzu i projekcje filmowe, ale też spotkania literackie, wernisaże i wieczorki taneczne, w których grywały zespoły: Romualda Fortuny, Piotra Nadolskiego oraz Flamingo i North Coast Quintet.
W latach 1959-61 w kawiarni i ogródku Żaka organizowali „Letnie Karnawały Jazzowe”, w których brała udział cała czołówka tutejszego i krajowego jazzu (J. Byrczek, W. Karolak, K. Komeda, A. Kurylewicz, J. Milian, A. Musiał, J. D. Matuszkiewicz, Z. Namysłowski, K. Sadowski, A. Trzaskowski. W. Warska, J. P. Wróblewski), ale też z akademickie zespoły zza granicy – Birdland Combo (Holandia), Lajos Martiny Jazz Quintet (Węgry), Les Voix de Jerycho (Francja).
W grudniu 1965 roku, Alikwoty, które wcześniej przeniosły się do klubu PG „Kwadratowa” (Gdańsk, ul. Siedlicka 4), zostały zarejestrowane w Polskiej Federacji Jazzowej – nowym prezesem został Jan Kluczkowski, a prezesem honorowym Stanisław W. Stępniewski. W dwa miesiące później (23.01.1966), wspólnie z działaczami Żaka, wznowiono cykl koncertów „Jazz w Filharmonii” (Opera i Filharmonia Bałtycka) oraz cotygodniowych spotkania i prelekcji powiązane z jazzem – z Clay’em Watsonem, dyrektorem Muzeum Jazzowego w Nowym Orleanie. Organizowano też „maratony jazzowe” z udziałem tutejszych zespołów, „Gdańską Wiosnę Jazzową” (Neptunalia ’66) oraz kameralne koncerty w rozrzuconych po klubach, nie tylko studenckich Trójmiasta.
W podobnym czasie wielu muzyków i jazzowych aktywistów kończyło studia, rozjechało się po kraju, co w znacznym stopniu miało wpływ na witalność miejscowego środowiska jazzowego. Nałożyła się na to też m.in.: rosnąca popularność rock’n’rolla, lokalne napięcia oraz pożar w „Piwnicy u Kuzynów”, a sytuację uratował, szef muzyczny Studenckiej Agencji Radiowej (SAR), Andrzej Błaszkiewicz, który doprowadził do powstania zjednoczonego już, Gdańskiego Klubu Jazzowego (1967).
