AFRICAN SOUND & VISUAL PROJECT

AFRICAN SOUND & VISUAL PROJECT – jedyny w swoim rodzaju projekt łączący w prezentację prac fotograficzno-graficznych, multimedialnych projekcji oraz jazzu przesiąkniętym muzyką etniczną. Wymyśliła go Agnieszka Ledóchowska, którą wsparł saksofonista, Wojciech Staroniewicz. W jego realizacji brała udział Kate Chmela-Jones, wykładowczyni grafiki i sztuk wizualnych w Vaal University of Technology (VAT) w Vanderbijlpark (Afryka Południowa), a wizualizacje przygotował Rafał Chomik, który zaprojektował kilka płytowych okładek Staroniewicza. W kwestiach dźwiękowych czuwał nad tym Staroniewicz, który zaprosił do współpracy:: Przemka Dyakowskiego, Darka Herbasza i Irka Wojtczaka (sax); Dominika Bukowskiego (vib, xylo); Janusza Mackiewicza (bg); Michała Gosa (dr) i Kubę Pogorzelskiego (perc) – w zastępstwie pojawiał się też czasem Piotr Lemańczyk (bg).

Pierwsza odsłona tego projektu miała miejsce podczas XIII Sopot Molo Jazz Festival (2.08.2008), druga w ramach Zadymki Jazzowej w Bielsku-Białej – byli tam suportem Jamesa Cartera (19.02.2009). Program ten pokazywali też w gdyńskim „Uchu”, gdańskiej „Windzie” i sopockiej „Versalce”. W jakiś czas później (2010) projekt ów, już bez wizualizacji, był i nadal bywa prezentowany publicznie  pod nazwą „A’FreaAK-aN Project”.

Agnieszka Ledóchowska (1976) – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (Wydz. Malarstwa i Grafiki). Laureatka wielu konkursów – m.in. „Artystyczna Podróż Hestii” (2002), ”Cyberfoto” (2007) oraz beneficjentka stypendium w Nowym Jorku. Brała udział w międzynarodowych wystawach – m.in. „Rosetta Stone” w Jenie (Niemcy); „Międzynarodowym Triennale Grafiki” w Krakowie, XXII Taipei Biennal na Taiwanie; „Old French Chocolade Factory” i „”Some Like It Hot”  w Londynie. Współpracuje z „Vernisagge” popularyzującą polską sztukę w Wielkiej Brytanii.

„Projekt powstał przy współpracy z moją znajomą, która pracowała wówczas na Uniwersytecie w Afryce Południowej .Poprosiłam ją o sfotografowanie jej studentów, które to portrety posłużyły mi do zrobienia i wydrukowania grafik. Były one przygotowane głównie w zieleniach, czerwieni i złocie czyli kolorach nawiązujących zarówno do afrykańskiej kultury, jak i wymowy tych portretów. Każdemu z nich nadane zostało imię, które coś oznaczało, ale też ich  interpretacje stały się inspiracją dla Wojtka Staroniewicza. Cały ów projekt był mi bardzo bliski, ponieważ dwa lata mego dzieciństwa spędziłam, mieszkając ze swymi z rodzicami i dziadkami w Nigerii – mój Dziadek pilotował statki na rzece Niger”.